IVF (ای وی اف) چیست؟

لقاح آزمایشگاهی (IVF) نوعی فناوری کمک باروری (ART) است که در آن اسپرم و تخمک در خارج از بدن انسان بارور می شوند.

IVF یک فرآیند پیچیده است که شامل بازیابی تخمک ها از تخمدان ها و ترکیب دستی آنها با اسپرم در آزمایشگاه برای لقاح است.

چند روز پس از لقاح، تخمک بارور شده (که اکنون جنین نامیده می شود) در داخل رحم قرار می گیرد.

بارداری زمانی اتفاق می افتد که این جنین خود را در دیواره رحم لانه گزینی می کند.

چرا IVF انجام می شود؟

افراد IVF را به دلایل زیادی انتخاب می‌کنند؟ از جمله مشکلات ناباروری یا زمانی که یکی از شریک‌های زندگی دارای شرایط سلامتی است.

برخی از افراد پس از شکست سایر روش های باروری یا اگر در سنین بالاتر مادر باشند، IVF را امتحان می کنند.

IVF همچنین یک گزینه تولید مثل برای زوج های همجنس یا افرادی است که می خواهند بدون شریک بچه دار شوند.

IVF یک گزینه است اگر شما یا همسرتان موارد زیر را دارید:

• لوله های فالوپ مسدود یا آسیب دیده
• اندومتریوز
• تعداد کم اسپرم یا اختلالات اسپرم
• سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یا سایر بیماری های تخمدان
• فیبروم رحم
• مشکلات رحمی
• خطر انتقال یک بیماری
• اختلالات ناتوانی اسپرم در نفوذ به رحم زن
• ناهنجاری‌های ژنتیکی
• ناباروری بدون دلیل

پروسه IVF از ابتدا تا انتها چقدر طول می کشد؟

IVF یک فرآیند پیچیده با مراحل متعدد است، به طور متوسط، می توانید انتظار داشته باشید که این روند چهار تا شش هفته طول بکشد.

شامل زمان قبل از بازیابی تخمک می شود، زمانی که فرد تا زمانی که برای بارداری آزمایش شود، داروهای باروری مصرف می کند.

روش آی وی اف برای چه کسانی مناسب است؟

IVF برای درمان ناباروری انجام می شود و نسبت به روش های دیگر گران تر و دشوارتر است. بنابراین بسیاری از زوج ها ابتدا درمان های دیگری مانند داروهای هورمونی یا تلقیح داخل رحمی (IUI) را امتحان می کنند.

داروهای باروری به افزایش رشد تخمک کمک می کند و در تلقیح داخل رحمی، پزشک مستقیماً اسپرم را به رحم زن تزریق کرده.

آسیب یا انسداد لوله فالوپ

آسیب یا انسداد لوله فالوپ، بارور شدن تخمک یا حرکت جنین را به سمت رحم دشوار می کند.

اختلالات تخمک گذاری

اگر تخمک گذاری به ندرت یا غیرممکن باشد، تخمک کمتری برای لقاح در دسترس است.

آندومتریوز

اندومتریوز زمانی رخ می دهد که بافت رحم در خارج از رحم کاشته می شود و رشد می کند، اغلب بر عملکرد تخمدان ها، رحم و لوله های فالوپ تأثیر می گذارد.

عقیم سازی

در زمانی که شما بستن لوله‌ انجام داده‌اید، نوعی عقیم‌سازی است که در آن لوله‌های فالوپ شما بریده یا مسدود می‌شوند تا به‌طور دائم از بارداری جلوگیری شود.

اما اکنون که می خواهید باردار شوید، IVF ممکن است گزینه ای برای بارداری باشد.

ناباروری بدون دلیل

این به این معنی ذکر می شود که علی رغم ارزیابی علل شایع، هیچ علتی برای ناباروری پیدا نشده است (ناباروری بدون علت).

اختلال ژنتیکی

اگر شما یا همسرتان در معرض خطر انتقال یک اختلال ژنتیکی به فرزندتان هستید، ممکن است کاندیدای آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی باشید، که بارداری به روش IVF است.

پس از برداشت و بارور شدن تخمک ها، از نظر برخی مشکلات ژنتیکی بررسی می شوند، اگرچه همه مشکلات ژنتیکی را نمی توان یافت.

جنین هایی که مشکل خاصی ندارند، می توانند به رحم منتقل شوند.

سرطان یا سایر بیماری های خاص

درمان سرطان، مثل پرتودرمانی یا شیمی درمانی، می تواند به باروری آسیب رسانده، در این شرایط IVF یک روش درمانی اثرگذار است.

در واقع پزشک با فریز کردن تخمک ها امکان استفاده دیرتر از آنها را فراهم می کند.

همچنین زنانی که مشکلات مربوط به رحم دارند یا بارداری خطری برای سلامتی آن‌ها محسوب می‌شود، می‌توانند با استفاده از IVF و رحم اجاره‌ای بچه دار شوند.

در این حالت تخمک زن با اسپرم بارور می شود اما جنین های حاصله برای لانه گزینی به رحم زن دیگری منتقل می شود.

IVF چقدر رایج است؟

تقریباً 5 درصد از زوج های مبتلا به ناباروری IVF را امتحان می کنند.

از سال 1978 بیش از 8 میلیون نوزاد از IVF متولد شده اند.

این یکی از موثرترین فناوری های کمک باروری (ART) موجود است.

عوارض ای وی اف چیست؟

همانند سایر روش‌های پزشکی، در مورد ای وی اف نیز خطراتی وجود دارد.

عوارض ای وی اف برای مادر در مرحله تحریک تخمک گذاری IVF شامل موارد زیر هستند:

• حالت تهوع و استفراغ
• کسوف
• سردرد
• بزرگ شدن تخمدان ها
• درد شکم

بعد از انتقال جنین، باید بتوانید فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. تخمدان های شما بزرگ شده و ممکن است کمی ناراحتی ایجاد کند. عوارض جانبی رایج بعد از انتقال جنین عبارتند از:

• یبوست
• نفخ شکم
• گرفتگی
• حساسیت سینه
• لکه بینی

IVF هم از نظر جسمی و هم از نظر احساسی می تواند دشوار باشد.

بسیاری از افرادی که تحت درمان IVF قرار می گیرند با افسردگی و اضطراب دست و پنجه نرم می کنند.

معایب روش آی وی اف

اگرچه روش IVF گزینه مناسبی برای درمان بی ایمانی به نظر می رسد، اما مشکلات و معایبی نیز به همراه دارد.

اگرچه این مشکلات زیاد رایج نیستند، اما در صورت انتخاب این روش به عنوان درمان، لازم است از مشکلات احتمالی آگاه باشید، در زیر به برخی از معایب این روش درمانی اشاره شده است:

گران و وقت گیر

لقاح تخمک در خارج از بدن نیاز به روش های آزمایشگاهی و داروهای گران قیمت دارد. توجه به نحوه پاسخ بدن به داروها نیز زمان بر است و نیاز به آزمایش خون و سونوگرافی بیشتری دارد.

امکان چند قلو زایی

در صورت انتقال بیش از یک جنین به رحم، احتمال بارداری دو یا چند قلو وجود خواهد داشت.

اگرچه بسیاری از زوج ها این را یک موهبت می دانند، اما چندقلو باردار بودن زنان را در رده حاملگی های پرخطر قرار می دهد.

برخی از پزشکان می توانند با استفاده از روشی تعداد معینی از جنین های کاشته شده با موفقیت را انتخاب و نگهداری کنند، این ممکن است عواقبی داشته باشد، اما احتمال بارداری چند قلو را کاهش می دهد.

احتمال حاملگی خارج از رحم

زنانی که مشکلات ناباروری دارند بیشتر در معرض خطر حاملگی خارج از رحم هستند.

علاوه بر این، تمام روش های درمان کمک باروری، از جمله IVF، خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش می دهد.

خطر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)

سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) زمانی رخ می دهد که بدن فرد نسبت به داروهای باروری بیش از حد واکنش نشان دهد و تخمک های زیادی را تولید می کند.

حدود 10 تا 20 درصد از زنانی که گنادوتروپین مصرف می کنند، از نوع خفیف این سندرم رنج می برند که علائم آن شامل افزایش وزن، احساس سیری و نفخ است.

برخی از زنان نیز دچار تنگی نفس، سرگیجه، درد لگن، حالت تهوع و استفراغ می شوند.

این مشکل معمولا با تحت نظر گرفتن پزشک و استراحت کامل برطرف می شود، در موارد نادر، این سندرم می تواند بسیار خطرناک باشد و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای مشاهده، مراقبت های ویژه و درمان داشته باشد.

احتمال IVF ناقص

در برخی موارد ممکن است درمان IVF قبل از مرحله بازیابی تخمک متوقف شود.

عدم تولید فولیکول کافی برای ادامه روند درمان یا احتمال سندرم تحریک بیش از حد تخمدان از جمله دلایلی است که باعث می شود فرآیند IVF تا نیمه متوقف شود.

تفاوت بین IVF و IUI (تلقیح داخل رحمی) چیست؟

تفاوت ای وی اف و ای یو ای ب ه این دلیل است که، در روش IUI، لقاح در بدن فرد اتفاق می افتد.

یک نمونه اسپرم جمع آوری و شسته می شود تا فقط اسپرم با کیفیت بالا باقی بماند.

در طول تخمک گذاری با یک کاتتر این نمونه وارد رحم شما می شود.

این روش به اسپرم کمک می کند تا راحت تر به تخمک برسد به این امید که لقاح اتفاق بیفتد.

در روش آی وی اف، اسپرم و تخمک در خارج از رحم شما (در آزمایشگاه) بارور می شوند، و به عنوان جنین در رحم شما قرار می گیرند.

IUI نسبت به IVF ارزانتر و کمتر تهاجمی است.

آی یو آی درصد موفقیت کمتری در هر سیکل دارد.

مراحل درمان IVF چیست؟

IVF را می توان به مراحل زیر تقسیم کرد:

قرص های ضد بارداری یا استروژن

قبل از شروع درمان IVF، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است قرص های ضد بارداری یا استروژن را تجویز کند.

این برای جلوگیری از ایجاد کیست تخمدان و کنترل زمان چرخه قاعدگی شما استفاده می شود.

این به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما اجازه می‌دهد تا درمان شما را کنترل کند.

تعداد تخم‌های بالغ را در طول فرآیند بازیابی تخمک به حداکثر برساند.

به برخی از افراد قرص های ضد بارداری ترکیبی (استروژن و پروژسترون) تجویز می شود، در حالی که به برخی دیگر فقط استروژن داده می شود.

تحریک تخمدان

در طی هر چرخه طبیعی در یک فرد سالم در سن باروری، گروهی از تخمک ها هر ماه شروع به بالغ شدن می کنند.

به طور معمول، تنها یک تخمک به اندازه کافی بالغ می شود تا تخمک گذاری کند.

تخم های نابالغ باقی مانده در آن گروه متلاشی می شوند.

در طول چرخه IVF، از داروهای هورمونی تزریقی استفاده می‌ کنید تا کل گروه تخمک‌های آن چرخه را به بلوغ همزمان و کامل تشویق کنید.

این به این معنی است که به جای داشتن تنها یک تخمک (مانند یک چرخه طبیعی)، ممکن است تعداد زیادی تخمک داشته باشید.

نوع، دوز و دفعات داروهای تجویز شده بر اساس سابقه پزشکی، سن، سطح AMH (هورمون ضد مولرین) و پاسخ شما به تحریک تخمدان در چرخه‌های قبلی IVF برای شما به‌عنوان یک فرد تنظیم می‌شود.

نظارت

پاسخ تخمدان شما به داروها با سونوگرافی و سطح هورمون خون کنترل می شود.

نظارت می تواند روزانه یا هر چند روز یکبار در طول دو هفته انجام شود.

بیشتر تحریکات بین 8 تا 14 روز طول می کشد.

در قرار ملاقات های نظارتی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از سونوگرافی برای بررسی رحم و تخمدان های شما استفاده می کنند.

خود تخمک ها خیلی کوچک هستند که با سونوگرافی قابل مشاهده نیستند.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی شما اندازه و تعداد فولیکول های تخمدان در حال رشد را اندازه گیری می کنند.

فولیکول ها، کیسه های کوچکی در داخل تخمدان شما هستند که هر کدام باید حاوی یک تخمک باشند.

اندازه هر فولیکول نشان دهنده بلوغ تخمک است.

بیشتر فولیکول های بزرگتر از 14 میلی متر (میلی متر) حاوی یک تخمک بالغ هستند.

تخمک های موجود در فولیکول های کمتر از 14 میلی متر به احتمال زیاد نابالغ هستند و بارور نمی شوند.

تزریق ماشه ای

هنگامی که تخمک های شما برای بلوغ نهایی آماده می شوند، یک شات ماشه ای برای نهایی کردن بلوغ تخمک های شما در آماده سازی برای بازیابی تخمک داده می شود.

به شما دستور داده می شود که تزریق ماشه را دقیقاً 36 ساعت قبل از زمان برنامه ریزی شده برای بازیابی تخمک انجام دهید.

بازیابی تخمک

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از سونوگرافی برای هدایت یک سوزن نازک به داخل هر یک از تخمدان ها از طریق واژن استفاده می کند.

سوزن به یک دستگاه مکنده متصل است که برای بیرون کشیدن تخمک های شما از هر فولیکول استفاده می شود.

تخمک های شما در ظرف حاوی محلول مخصوص قرار می گیرند.

سپس ظرف را در انکوباتور (محیط کنترل شده) قرار می دهند.

برای کاهش ناراحتی در طول این روش از دارو و آرام بخش خفیف استفاده می شود.

بازیابی تخمک 36 ساعت پس از آخرین تزریق هورمون شما انجام می شود.

لقاح

بعد از عمل بازیابی تخمک، جنین شناس سعی می کند تمام تخمک های بالغ را با استفاده از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم یا ICSI بارور کند.

این بدان معنی است که اسپرم به هر تخمک بالغ تزریق می شود.

تخمک های نابالغ نمی توانند ICSI را روی آنها انجام دهند. تخمک های نابالغ در یک ظرف حاوی اسپرم و مواد مغذی قرار می گیرند.

تخم‌های نابالغ به ندرت فرآیند بلوغ خود را در ظرف به پایان می‌رسانند.

اگر یک تخمک نابالغ، بالغ شود، اسپرم موجود در ظرف می تواند برای بارور کردن تخمک تلاش کند.

به طور متوسط ​​70 درصد تخمک های بالغ بارور می شوند.

اگر 10 تخمک بالغ بازیابی شود، حدود 7 تخمک بارور می شود.

در صورت موفقیت، تخمک بارور شده به جنین تبدیل می شود.

اگر تعداد بسیار زیادی تخمک وجود دارد یا نمی خواهید همه تخمک ها بارور شوند، ممکن است برخی از تخمک ها قبل از لقاح برای استفاده در آینده منجمد شوند.

رشد جنین

طی پنج تا شش روز آینده، رشد جنین شما به دقت تحت نظر خواهد بود.

جنین شما باید بر موانع قابل توجهی غلبه کند تا به یک جنین مناسب برای انتقال به رحم تبدیل شود.

به طور متوسط، 50 درصد از جنین های بارور شده به مرحله بلاستوسیست پیشرفت می کنند.

این مرحله مناسب ترین مرحله برای انتقال به رحم شما است.

اگر هفت تخمک بارور شوند، ممکن است سه یا چهار تا از آنها به مرحله بلاستوسیست برسند.

50 درصد باقی مانده معمولاً پیشرفت نمی کنند و دور انداخته می شوند.

تمام جنین های مناسب برای انتقال در روز پنجم یا ششم لقاح منجمد می شوند تا برای انتقال جنین در آینده استفاده شوند.

انتقال جنین

دو نوع انتقال جنین وجود دارد: انتقال جنین تازه و انتقال جنین منجمد.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند در مورد استفاده از جنین‌های تازه یا منجمد با شما صحبت کند.

بر اساس موقعیت منحصر به فرد شما تصمیم بگیرد که کدام گزینه بهترین است.

هر دو انتقال جنین منجمد و تازه از یک فرآیند انتقال،؛ پیروی می کنند. تفاوت اصلی از نام دلالت دارد.

انتقال جنین تازه به این معنی است که جنین شما بین سه تا هفت روز پس از عمل بازیابی تخمک وارد رحم شما می شود، این جنین منجمد نشده است و تازه است.

انتقال جنین منجمد به این معنی است که جنین های منجمد (از چرخه قبلی IVF یا تخمک های اهدایی) ذوب شده و وارد رحم شما می شوند.

این روش به دلایل لجستیکی رایج تر است و به این دلیل که این روش بیشتر منجر به تولد زنده می شود.

انتقال جنین منجمد ممکن است سال ها پس از بازیابی و لقاح تخمک اتفاق بیفتد.

به عنوان بخشی از اولین مرحله در انتقال جنین منجمد، شما هورمون های خوراکی، تزریقی، واژینال یا ترانس درمال را مصرف می کنید.

با انجام این کارها، رحم خود را برای پذیرش جنین آماده کنید.

معمولاً 14 تا 21 روز مصرف داروی خوراکی و سپس شش روز تزریق است.

به طور معمول، در این مدت دو یا سه قرار ملاقات خواهید داشت تا آمادگی رحم خود را با سونوگرافی کنترل کنید و سطح هورمون خود را با آزمایش خون اندازه گیری کنید.

هنگامی که رحم شما آماده شد، برای عمل انتقال جنین برنامه ریزی می شود.

اگر از جنین تازه استفاده می کنید، روند مشابه است، با این تفاوت که انتقال جنین طی سه تا پنج روز پس از بازیابی انجام می شود.

انتقال جنین یک روش ساده است که نیازی به بیهوشی ندارد.

شبیه معاینه لگن یا پاپ اسمیر است. یک اسپکولوم در داخل واژن قرار می گیرد و یک کاتتر نازک از طریق دهانه رحم به داخل رحم وارد می شود.

یک سرنگ متصل به انتهای دیگر کاتتر حاوی یک یا چند جنین است.

جنین ها از طریق کاتتر به داخل رحم تزریق می شوند، این روش معمولا کمتر از 10 دقیقه طول می کشد.

بارداری

بارداری زمانی اتفاق می افتد که جنین خود را در دیواره رحم شما لانه گزینی می کند.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از آزمایش خون برای تعیین باردار بودن شما تقریباً 9 تا 14 روز پس از انتقال جنین استفاده می کند.

اگر از تخمک های اهدا کننده استفاده می شود، همان مراحل انجام می شود.

اهدا کننده تخمک، تحریک تخمدان و بازیابی تخمک را کامل می کند.

پس از انجام لقاح، جنین به فردی که قصد حمل حاملگی را دارد (چه با داروهای مختلف باروری یا بدون آن) منتقل می شود.

قبل از شروع درمان IVF باید عوامل زیادی را در نظر گرفت.

برای دریافت بهترین درک از فرآیند IVF و آنچه باید انتظار داشت، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

در آی وی اف چگونه از مرد اسپرم می‌گیرند؟

برای تهیه نمونه اسپرم، چه در منزل و چه در محیط آزمایشگاه (شرایطی که فرد در تهیه نمونه احساس راحتی بیشتری می کند)، ظرفی به فرد داده می شود تا نمونه را در آن بریزد.

باید تا 20 دقیقه بعد به آزمایشگاه تحویل داده شود.

بهتر است فرد در 3 روز گذشته و حداکثر 5 روز گذشته رابطه جنسی نداشته باشد (یعنی نمونه باید بین حداقل 3 روز و حداکثر 5 روز تهیه شود).

تعیین جنسیت با آی وی اف

ابتدا داروهای خاصی برای فرد تجویز می‌شود و فرد باید زیری نظر پزشک بوده و سونوگرافی انجام دهد.

بعد از گرفتن اسپرم و تخمک و ترکیب آنها توسط عمل میکرواینجکشن جنین به وجود می‌ آید.

جنین به وجود آمده یک جنین بلاستوسیت یا 5 روزه است، در این مرحله از قسمت مایع بیرونی سلول جنین یک سلول خارج شده و به آزمایشگاه فرستاده می‌ شود تا مشاهده شود دختر است یا پسر.

البته لازم است بدانید که ممکن است این عمل موفقیت آمیز نباشد و فرستادن یک سلول از جنین به آزمایشگاه ممکن است مشکلاتی را برای جنین به وجود بیاورد.

اقدامات قبل از ivf

انجام دادن برخی اقدامات قبل از آی وی اف شانس موفقیت را افزایش می‌ دهد.

می‌ توان گفت سبک زندگی تاثیرگذار ترین عامل در نتیجه‌ی آی وی اف است.

داشتن تغذیه درست،خواب کافی، نداشتن استرس و فعالیت بدنی روزانه تاثیرگذاری آی وی اف را بالا می‌ برد.

همچنین کنترل وزن و ترک کردن سیگار و مواد مخدر تاثیرگذاری آی وی اف را بالا می‌برد.

در ادامه اقداماتی که باید قبل از آی وی اف انجام دهید را عنوان می‌کنیم.

• دوش گرفتن
• نوشیدن آب
• داشتن خواب کافی شب قبل
• عدم مصرف کافئین حدود 6 ساعت قبل آی وی اف
• کم کردن استفاده از تلفن همراه
• استفاده نکردن از سونا، جکوزی و فعالیت هایی که با گرما همراه هستند
• شکم و رحم را در معرض دمای بالا قرار ندادن

مراقبت های بعد از ivf

بعد از انجام آی وی اف نیازی به استراحت مطلق و خوابیدن در وضعیت خاصی نیست و فرد می‌تواند فعالیت های روزانه خود را انجام دهد.

پیشنهاد می‌شود که فرد از انجام فعالیت های شدید و رابطه جنسی خودداری کرده و استراحت نسبی داشته باشد.

فرد می‌تواند بعد از 3 روز به زندگی عادی خود برگشته و بعد از 48 ساعت استحمام کند.

در صورت داشتن درد شدید و متوسط ضروری است که فرد به پزشک مراجعه کند تا از نظر چرخش تخمدان، سندرم تحریک بیش از حد تخمدان و عفونت بررسی شود.

همچنین رعایت موارد زیر بعد از ivf پیشنهاد می‌شود.

• عدم دوش واژینال و استفاده از تامپون
• بلند نکردن اجسام سنگین و فعالیت شدید
• پرهیز از دخانیات و الکل
• عدم استفاده از سونای گرم، وان آب داغ و جکوزی
• قطع نکردن خودسرانه داروها
• داشتن آرامش

فرد باید 14 تا 16 روز بعد از انتقال جنین تست بارداری را انجام دهد.

فرد باید آزمایش خون را 2 بار به فاصله 2 تا 3 روز از یکدیگر انجام داده و اگر نتیجه مثبت بود 10 روز بعد سونوگرافی انجام دهد و تا 3 ماه بعد دارو مصرف کند.

اما اگر هر دو آزمایش منفی بود فرد باید به پزشک مراجعه کرده و بعد از قطع داروها و قاعدگی مجدد درمان را ادامه دهد.

ارتباط چربی خون و آی وی اف

یکی از عوامل مهم در ایجاد ناباروری تغذیه نامناسب است.

داشتن تغذیه سالم به افزایش باوری کمک کرده و تغذیه ناسالم قدرت باروری را کاهش خواهد داد.

اسید چرب ترانس جزو چربی‌های مضر برای بدن است که کلسترول بد خون را افزایش می‌دهد.

چربی و کره حیوانی دارای اسید چرب ترانس است که در نتیجه‌ی تخمیر باکتریایی در شکمبه گاو و گوسفند به وجود می آید.

اصلی ترین منابع مصرف چربی ترانس روغن های گیاهی جامد یا نیمه جامد، مارگارین، روغن سرخ کردنی و فست فود ها هستند.

اسید چرب ترانس می‌تواند بیماری‌هایی مانند آلزایمر، چاقی، بیماری غروق کرونر قلب، بیماری کبدی، سرطان، دیابت نوع 2، آلرژی و ناباروری را به وجود بیاورد.

حتی اگر 2 درصد از کالری روزانه از چربی های ترانس تشکیل شده باشد، خطر ناباروری در بانوان افزایش پیدا می‌کند.

جالب است بدانید تحقیقات نشان داده اند که زنانی که دارای مشکل در تخمک گذاری و باروری هستند، تمایل بیشتری به مصرف مواد غذایی حاوی اسید چرب ترانس دارند.

تغذیه غلط نقش مهمی در ناباروری مردان نیز دارد.

مردانی که رژیم غذایی‌شان ارزش غذایی ندارد و حاوی چربی مضر است، کیفیت اسپرمشان پایین است.

همچنین داشتن اضافه وزن نقش کلیدی در افزایش ناباروری مردان دارد، البته باید گفت که افراد لاغر نیز ممکن است دچار ناباروری شوند.

متخصصان به مردان نیز توصیه می‌کنند که مصرف چربی های اشباع مانند روغن جامد و فست فود را به حداقل برسانند.

چگونه می‌ توان بارداری چند قلو را در ivf کنترل کرد؟

زن حدود ۱۰ تا ۱۲ روز تحت تزریق هورمونی قرار می گیرد و احتمال چندقلوزایی را در او افزایش پیدا می کند.

البته این مورد معمولاً فقط به دوقلوزایی محدود می‌شود و تعداد جنین‌ها بیشتر نخواهد بود.

چند قلو زایی زمانی اتفاق می افتد که بیش از یک جنین به رحم شما منتقل شود.

حاملگی با چند جنین بیشتر از حاملگی با یک جنین موجب خطر زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد می‌ شود.

اگر جنین منتقل شده به رحم شما بیش از یک عدد باشد، خطراتی برای سلامتی مادر و نوزاد او وجود دارد.

در برخی موارد، می‌ توان از چندقلوزایی جلوگیری کرد، با این‌ حال پیگیری این موارد و تصمیم‌گیری پیرامون کنترل چندقلوزایی پیامدهای اخلاقی، عاطفی و روانی با خود به همراه دارد.

هر فرد چند مرتبه می تواند آی‌ وی‌ اف انجام دهد؟

در تعداد چرخه‌های آی‌وی‌اف که می‌توانید داشته باشید محدودیتی وجود ندارد.

این تصمیم کاملاً به خود شما و متخصصان باروری بستگی دارد.

ممکن است زوجی بیش از ده مرتبه ای وی اف انجام داده باشد و زوج دیگری فقط یک مرحله انجام داده باشند.

شما می‌توانید در مورد تعداد چرخه‌های ای وی اف خود تصمیم بگیرید اما باید از هزینه‌های مربوط به IVF آگاه باشید.

شرکت‌های بیمه‌ی خصوصی ممکن است محدودیتی در تعداد چرخه‌هایی که تحت پوشش قرار می‌دهند یا هزینه پرداختی‌شان داشته باشد و زوجین هزینه آی‌وی‌اف را متحمل شوند.

علل شکست آی وی اف

به موارد زیر می‌توان به عنوان اصلی‌ترین دلایل شکست آی وی اف اشاره کرد.

• سن بالای خانم
• کیفیت ضعیف جنین
• کیفیت بد اسپرم یا تخمک
• داشتن مشکل در رحم یا لگن
• عدم پاسخ مناسب هورمون ها به داروهای ناباروری
• ناهنجاری کروموزومی
• اختلال لانه گزینی
• وجود اشکال در تکنیک انتقال جنین

انجام آی وی اف مجدد

اگر آی وی اف شکست بخود ابتداد پزشک کیفیت اسپرم، تخمک و جنینی را بررسی می‌کند.

در صورت نبود مشکل فاکتورهای رحم، لگن و پریوتئن بررسی می‌شوند.

در برخی موارد فرد باید عمل هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی انجام دهد.

علاوه بر این موارد پزشک خون و فاکتور های انعقادی را نیز بررسی می‌کند.

نکته مهم این است که ناامید نشوید و این روند را ادامه بدهید.

احتمال موفقیت بارداری به روش آی وی اف IVF چقدر است؟

میزان موفقیت در ای وی اف به عوامل مختلفی، از جمله دلیل ناباروری، پزشک متخصص زنان که این روش را انجام می‌دهد و سن فرد متقاضی این روش بستگی دارد.

سایر موارد عبارتند از:

• پایین بودن کیفیت تخمک‌ها
• پایین بودن کیفیت جنین‌های ایجادشده
• ضعیف بودن گیرندگی اندومتر رحم
• نازک بودن اندومتر
• چسبندگی‌های درون رحم
• فیبروم و سپتوم رحمی
• بد بودن وضعیت رحم به دلیل عفونت و هیدروسالپنکس
• اندومتریوز
• بد بودن نحوه‌ی آماده‌سازی اندومتر رحم
• وجود ایراد در شیوه‌ی منتقل کردن جنین
• رسیدن آسیب به اندومتر رحم موقع جابجا کردن جنین
• قراردادن جنین در رحم در محل نامناسب
• اضطراب و استرس
• نداشتن تغذیه‌ی مناسب
• تماس داشتن با مواد شیمیایی و انواع آلودگی‌ها
• سیگار کشیدن